Zwartowo (województwo pomorskie)

Ten artykuł od 2021-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Uwagi: Skąd wiadomo jak mieszkańcy nazywają opuszczone garaże?. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zwartowo

osada
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Powiat	wejherowski
Gmina	Choczewo
Sołectwo	Zwartówko
Wysokość	53,9 m n.p.m.
Liczba ludności (2009-12-31)	434[1][2]
Strefa numeracyjna	58
Kod pocztowy	84-210
Tablice rejestracyjne	GWE
SIMC	0160560
Położenie na mapie gminy Choczewo Zwartowo
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Zwartowo
Położenie na mapie województwa pomorskiego Zwartowo
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego Zwartowo
54°41′45″N 17°48′58″E/54,695833 17,816111

Zwartowo^[3][4][5] (kaszb. Zwôrtowò) – osada kaszubska w Polsce na Pobrzeżu Kaszubskim położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Choczewo na zachodnim krańcu obszaru Lasów Lęborskich. Osada jest częścią składową sołectwa Zwartówko. Zwartowo leży na trasie linii kolejowej Wejherowo-Choczewo-Lębork (obecnie zawieszonej).

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Niedaleko Zwartowa znajdują się opuszczone budynki i garaże. Mieszkańcy wsi w Zwartowie nazywają to miejsce PGRAMI.

Demografia

Współczesna struktura demograficzna osady Zwartowo na podstawie danych z lat 1995-2009 według roczników GUS-u, z prezentacją danych z 2002 roku^[2]:

Tabela 1.1 Poziom populacji osady w przedziałach wiekowych^[2]

WYSZCZEGÓLNIENIE					J. m.	POPULACJA MIESZKAŃCÓW (w przedziałach wiekowych w 2002 roku)
						OGÓŁEM	0-9	10-19	20-29	30-39	40-49	50-59	60-69	70-79	80 +
I.	OGÓŁEM				os.	371	58	76	59	32	68	42	19	14	3
	—	odsetek			%	100	15,6	20,5	15,9	8,7	18,3	11,3	5,1	3,8	0,8
	1.	WEDŁUG PŁCI
		A.	Mężczyzn		os.	197	29	44	35	18	33	23	9	6	—
			—	odsetek	%	53,1	7,8	11,9	9,4	4,9	8,9	6,2	2,4	1,6	—
		B.	Kobiet		os.	174	29	32	24	14	35	19	10	8	3
			—	odsetek	%	46,9	7,8	8,6	6,5	3,8	9,4	5,1	2,7	2,2	0,8

Rysunek 1.1 Piramida populacji — struktura płci i wieku osady^[2]

Tabela 1.2 Poziom populacji osady w grupach wiekowych^[2]

WYSZCZEGÓLNIENIE						J. m.	POPULACJA MIESZKAŃCÓW (w grupach wiekowych w 2002 roku)
							OGÓŁEM	Mężczyzn	Kobiet
I.	OGÓŁEM					os.	371	197	174
	—	odsetek				%	100	53,1	46,9
	1.	W WIEKU
		A.	Przedprodukcyjnym			os.	114	61	53
			—	odsetek		%	30,7	16,4	14,3
		B.	Produkcyjnym			os.	226	126	100
			—	odsetek		%	60,9	34	26,9
			a.	mobilnym		os.	142	80	62
				—	odsetek	%	38,3	21,6	16,7
			b.	niemobilnym		os.	84	46	38
				—	odsetek	%	22,6	12,4	10,2
		C.	Poprodukcyjnym			os.	31	10	21
			—	odsetek		%	8,4	2,7	5,7

Zabytki

• Barokowy zespół pałacowo-dworski z XVIII wieku o charakterze rezydencjonalnym, całość otoczona parkiem i ogrodem ze stawami:
  • pałac neoklasycystyczny o trzech kondygnacjach i bocznej sali balowej, powstał w 1904 podczas przebudowy i rozbudowy dawnego dworu;
  • modernistyczna oficyna o dwóch skrzydłach z podcieniami;
  • dane budynki gospodarcze i stajnie.
• kościół neogotycki z 1889 z wieżą zwieńczoną nietypowym hełmem ostrosłupowym^[6]

Zobacz też

• Borkowo Lęborskie
• Tawęcino
• Zwartowo - strona ujednoznaczniająca

Przypisy

Literatura

1. Bielec Jan (red.), Szwałek Stanisława: Wykaz urzędowych nazw miejscowości w Polsce. Ministerstwo Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska. T. III: P - Ż. Warszawa: GUS, 1982.
2. Sitek Janusz: Nazwy geograficzne Rzeczypospolitej Polskiej. Ministerstwo Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, Główny Geodeta Kraju, Urząd Rady Ministrów, Komisja Ustalania Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera, 1991. ISBN 83-7000-071-1.