Związek Byłych Ochotników Armii Polskiej

Związek Byłych Ochotników Armii Polskiej
Ilustracja
Odznaka Związku Byłych Ochotników Armii Polskiej
Państwo

 Polska

Siedziba

ul. Ignacego Skorupki, Warszawa

Data założenia

1933

Zakończenie działalności

wrzesień 1939

Zasięg

ogólnopolski

Prezes

ppłk Jan Burkhard, gen. bryg. Bronisław Bohaterewicz

brak współrzędnych
Zjazd członków Związku Byłych Ochotników Armii Polskiej w Warszawie (1939) z udziałem Prezydenta RP Ignacego Mościckiego

Związek Byłych Ochotników Armii Polskiej (zapis pełny oryg. Związek b. Ochotników Armii Polskiej, Uczestników Walk o Niepodległość 1914-1921) – organizacja kombatancka w II Rzeczypospolitej.

Próby zorganizowania ruchu datowały się na rok 1925, lecz były nieskuteczne[1]. W 1933 ppłk Jan Burkhard złożył w Komisariacie Rządu m.st. Warszawy projekt statutu związku i został jego szefem. Pierwszy zjazd członków miał miejsce w 1934 w Warszawie, wówczas organizacja liczyła 6154 osób w 71 oddziałach. Drugi zjazd związku miał miejsce w 1936 w Krakowie, gdzie członkowie składali przysięgę. Trzeci zjazd odbył się w 1937 we Lwowie, a kolejny w 1938 w Wilnie. Według stanu na 20 sierpnia 1938 organizacja liczyła 26086 członków zrzeszonych w czterech okręgach (Kraków, Lwów, Lublin, Warszawa) i 268 oddziałach[2].

Według statutu (§ 5, 6, 29) Związek b. Ochotników Armii Polskiej uważa się za spadkobierców dawnych i niedawnych obrońców wolności, samorzutnie stających do walki o niepodległość Polski i jest organizacją w duchu wojskowym, powstałą w celu szerzenia ducha ochotniczego wśród młodszego pokolenia oraz ugruntowania i urzeczywistnienia wielkiej idei WODZA NARODU – odbudowy państwa silnego mocarstwowego. Wśród celów związku wymieniono m.in.: skupienie sił ochotniczych, szerzenie wiedzy wojskowej i łączność z armią czynną, organizowanie kursów obrony przeciwgazowej i przeciwlotniczej, budzenie ducha patriotycznego, akcja kulturalno-oświatowa, krzewienie kultury fizycznej, akcje samopomocy, walka z bezrobociem wśród byłych ochotników i inne[3].

Duchowym wodzem narodu został Marszałek Józef Piłsudski. W 1936 tytuł członka honorowego związku otrzymał Marszałek Edward Śmigły-Rydz.

Zarząd Główny związku mieścił się przy ul. Ignacego Skorupki w Warszawie[4].

Władze w 1938[5]:

  • prezes: gen. bryg. Bronisław Bohaterewicz
  • I wiceprezes: ppłk Jan Burkhard
  • II wiceprezes: ppłk Jan Skorobohaty-Jakubowski
  • sekretarz generalny: Witold Bernhard
  • zastępca sekretarza generalnego: Zenon Białoszewski
  • skarbnik: Tadeusz Jasiuk
  • zastępca skarbnika: Władysław Kłopotowski
  • członkowie zarządu głównego: Szymon Oroba, kpt. Eugeniusz Piotrowski, Aleksander Sokołowski
  • główny kierownik wyszkolenia: por. Wodzianicki

Przypisy

  1. ↑ Aleksander Sokołowski. Cele i zadania Organizacji Związku b. Ochotników Armii Polskiej. „„Ochotnik”. Jednodniówka Związku b. Ochotników Armii Polskiej, Uczestników Walk o Niepodległość 1914-1921”, s. 32, 1938. 
  2. ↑ „„Ochotnik”. Jednodniówka Związku b. Ochotników Armii Polskiej, Uczestników Walk o Niepodległość 1914-1921”, s. 34, 37, 1938. 
  3. ↑ Aleksander Sokołowski. Cele i zadania Organizacji Związku b. Ochotników Armii Polskiej. „„Ochotnik”. Jednodniówka Związku b. Ochotników Armii Polskiej, Uczestników Walk o Niepodległość 1914-1921”, s. 32–33, 1938. 
  4. ↑ „„Ochotnik”. Jednodniówka Związku b. Ochotników Armii Polskiej, Uczestników Walk o Niepodległość 1914-1921”, s. 36, 37, 1938. 
  5. ↑ Aleksander Sokołowski. Cele i zadania Organizacji Związku b. Ochotników Armii Polskiej. „„Ochotnik”. Jednodniówka Związku b. Ochotników Armii Polskiej, Uczestników Walk o Niepodległość 1914-1921”, s. 34, 1938. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Badge of Związek Byłych Ochotników Armii Polskiej.jpg
Odznaka Związku Byłych Ochotników Armii Polskiej
Zjazd członków Związku Byłych Ochotników Armii Polskiej w Warszawie (1939).jpg
Prezydent RP Ignacy Mościcki wygłasza przemówienie do uczestników zjazdu członków Związku Byłych Ochotników Armii Polskiej w Warszawie na dziedzińcu Zamku Królewskiego.