Zygmunt Pluciński

Zygmunt Pluciński

Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1882 Strzępiń
Data i miejsce śmierci	15 grudnia 1933 Poznań
Odznaczenia

Zygmunt Pluciński h. Odrowąż (ur. 12 lutego 1882 w Strzępiniu, zm. 15 grudnia 1933 w Poznaniu) – właściciel ziemski, działacz społeczno-polityczny.

Życiorys

Życie rodzinne

Zygmunt Pluciński urodził się w rodzinie Kazimierza Plucińskiego h. Odrowąż (1845–1901), właściciela majątku ziemskiego oraz Bronisławy z domu Trąmpczyńskiej h. Topór (1848–1921)^[1]. Brat Felicjana (1874–1884), Leona, Marii (1877–1945), Heleny Walerii (ur. 1880), Władysława (1884–1887), Anny (1886–1887) i Barbary (ur. 1889). Od 1906 był żonaty z Zofią Krajewską h. Leliwa (1885–1973)^[2], z którą mieli dzieci: Janinę (1915–1976)^[3], Wiesława (1917–1939)^[4] i Juranda (1919–1986)^[5][6]. Zmarł w Poznaniu, a pochowany został w nekropolii Rodu Plucińskich na Cmentarzu Parafii Św. Jadwigi Śląskiej i Jakuba Apostoła w Lusowie (kwatera VI)^[7].

Wykształcenie, działalność polityczna i gospodarcza

Po ukończeniu Gimnazjum Realnego im. Fryderyka Wilhelma w Poznaniu był studentem rolniczych uczelni we Frankfurcie nad Odrą oraz w latach 1901–1903 w Berlinie, których nie ukończył. Od 1901 był mieszkańcem Fijałkowa, a później został posiadaczem majątku Lusówko z folwarkiem Rozalin w powiecie poznańskim. Od około 1910 był członkiem kierowanej przez Romana Dmowskiego tajnej Ligi Narodowej^[8] oraz członkiem organizacji Obrona Narodowa. Uformowanym przez siebie w powstaniu wielkopolskim uzbrojonym oddziałem bronił linii kolejowej Zbąszyń–Poznań. W czasie powstania złożył egzamin oficerski i został podporucznikiem. Członek Rady Ludowej na powiat Poznań-Zachód. Od początku 1919 był adiutantem generała Józefa Dowbora-Muśnickiego^[9][6]. Był delegatem na Polski Sejm Dzielnicowy w Poznaniu w 1918^[10].

Od 1920, kiedy to powrócił do majątku Lusówko, do 1926 nie brał udziału w działalności politycznej. Uczestniczył w pracach Wielkopolskiej Izby Rolniczej, Związku Ziemian i Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”^[8]. W odpowiedzi na zamach Józefa Piłsudskiego, Pluciński w 1926 w utworzonym w Poznaniu Komitecie Wojewódzkim Organizacji Obrony Państwa występował jako jeden z jego organizatorów oraz członek^[6]. W grudniu 1926 został powołany na oboźnego Dzielnicy Zachodniego Obozu Wielkiej Polski^[8] oraz zasiadał w Wielkiej Radzie organizacji i pełnił tę funkcję do rozwiązania organizacji w 1933. Uczestniczył w ważniejszych akcjach podejmowanych przez obóz narodowy w Wielkopolsce. Stał na czele endeckiego Narodowego Komitetu Gospodarczego, kiedy to w 1929 na terenie powiatu poznańskiego odbywały się wybory do sejmiku. W 1930, kiedy były wybory parlamentarne, występował jako pełnomocnik listy endeckiej na okręg Poznań-wieś. Nie wybrano go do sejmu, kiedy kandydował z listy państwowej^[6].

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1924)^[11],
• Krzyż Walecznych^[12],
• Miecze Hallerowskie^[12],
• Krzyż Dowborczyków^[12].

Upamiętnienie

Uchwałą Nr LXXI / 695 / 2010 Rady Gminy Tarnowo Podgórne z dnia 18 maja 2010 jedna z ulic w Lusowie została nazwana imieniem Zygmunta Plucińskiego^[13].

Przypisy

Bibliografia

• Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.): Wielkopolski słownik biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 577. ISBN 83-01-02722-3.
• Józef Grajek, Zygmunt Pluciński Współorganizator powstania wielkopolskiego 1918-1919 w powiecie Poznań-Zachód, Towarzystwo Pamięci Gen. Józefa Dowbora Muśnickiego, Lusowo 2011. ISBN 978-83-914941-5-8.

Linki zewnętrzne

• Potomkowie Sejmu Wielkiego – Zygmunt Pluciński [dostęp 2014-04-14]
• Album Pamiątkowy Powstańców Ziem Zachodnich R.P. 1938 Nr 3.
• Słownik delegatów na Polski Sejm Dzielnicowy.