Zygmunt Sioda
 Zygmunt Sioda około 1935 roku | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł na Sejm IV kadencji (II Rzeczypospolitej) | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
  | |
Zygmunt Konstanty Sioda (ur. 18 lutego 1889 w Zelle koło Berlina, zm. 30 października 1944 w obozie koncentracyjnym Gross Rosen) – polski adwokat, działacz społeczny, poseł na Sejm IV kadencji (1935-1938) w II Rzeczypospolitej, członek Zarządu Głównego Związku Weteranów Powstań Narodowych R.P. 14/19[1].
Życiorys
Ukończył, zdając maturę w 1907 roku, Gimnazjum im. św. Marii Magdaleny w Poznaniu, następnie studiował prawo na uniwersytetach w Genewie, Paryżu i we Wrocławiu, gdzie zdał egzamin referendarski w 1910 roku.
Od 1910 do 1914 roku pracował jako referendarz w sądach w Dorum, Lüneburgu i Wrocławiu.
W latach 1912–1913 odbył służbę wojskową, a w latach 1914–1918 walczył w armii niemieckiej na frontach francuskim, rosyjskim i włoskim. W 1917 roku został dowódcą baterii.
W 1919 roku wziął udział w powstaniu wielkopolskim, walcząc w rejonie Bydgoszczy. W latach 1920–1922 służył w sztabie Dowództwa Okręgu Korpusu Poznań, najpierw jako szef uzbrojenia, następnie zastępca szefa artylerii. Został przeniesiony do rezerwy w 1922 roku w stopniu podpułkownika.
Od 1922 roku pracował jako adwokat w Bydgoszczy. Był prezesem bydgoskiego Koła Adwokatów i delegatem Rady Adwokackiej na okręg bydgoski.
W latach 1926–1933 był radnym miasta Bydgoszczy, prezesem zarządu powiatowego Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny oraz wiceprezesem lokalnego koła Związku Oficerów Rezerwy RP[2].
W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935-1938) 37 619 głosami z okręgu nr 100, obejmującego powiaty: bydgoski – miejski, bydgoski, wyrzyski i chodzieski. W kadencji tej pracował w komisjach: budżetowej, prawniczej i regulaminowej[3][4].
W 1937 roku został prezesem miejskiej organizacji OZN w Bydgoszczy
Brał udział w kampanii wrześniowej, w 1940 roku wyjechał do Warszawy, gdzie pracował w strukturach ZWZ-AK. Został aresztowany w czasie powstania warszawskiego i wywieziony do obozu koncentracyjnego Gross Rosen, gdzie zmarł[5].
Odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (1933)
- Wielkopolski Krzyż Powstańczy – pośmiertnie (1959)[4].
Życie rodzinne
Był synem Antoniego (nauczyciela gimnazjalnego) i Zoffi z domu Zborowskiej. Ożenił się ze Stefanią Fischoeder, miał 2 dzieci: Izabelę i Zbigniewa.
Przypisy
- ↑ Rocznik Związku Weteranów Powstań Narodowych R. P. 1914/19 w Poznaniu Cz.2: Sprawozdanie Zarządu Głównego Związku Weteranów Powstań Narodowych R. P. 1914/19 za rok 1935, s. 167.
- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 667. reprint Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1984
- ↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 291.
- ↑ a b Antoni Dudek: Sioda Zygmunt Konstanty. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 37: Silberschein Adolf– Skaradkiewicz Patrycy. Warszawa – Kraków: Polska Akademia Nauk – Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla, 1997, s. 553-554. ISBN 83-86301-43-0.
- ↑ Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Zygmunt Sioda. [dostęp 2012-07-14].
Media użyte na tej stronie
Poseł na Sejm IV kadencji (1935–1938) II Rzeczypospolitej
Baretka: Wielkopolski Krzyż Powstańczy